Zamieszani.

Dominika "Nika" Stańczyk

lat 24

172 cm

Miła, pogodna i radosna dziewczyna. Po śmierci rodziców opiekuje się młodszą siostrą. Pracuje jako przedszkolanka, wspiera swoją przyjaciółkę, Magdę przy wychowaniu małej córeczki. Kobieta, która każdemu oddaje serce na dłoni, a co rusz zostaje zraniona. Czy takie życie jest jej pisane?

"Stała jak wry­ta, ciągle pat­rzyła się w je­den pun­kt, nag­le po­wie­działa sa­ma do siebie :

- usiądź, us­pokój się, weź 3 głębo­kie wdechy i wyt­rzyj łzy. Ogar­nij się i nie rycz jak dziesięciolat­ka! Nie daj po so­bie poz­nać, że jest ci ciężko, bo tym dasz mu 
sa­tys­fak­cje, będzie z siebie dum­ny, że pot­ra­fi jed­nym słowem zep­suć Ci cały dzień! Nie pozwól mu na to po­każ, że możesz ro­bić co tyl­ko chcesz, nie pozwól mu się ba­wić Tobą i Twoimi uczu­ciami. Bądź sil­na, prze­cież na nim nie kończy się Twój świat! Jak to się mówi "te­go kwiatu jest pół światu" i te­go się trzy­maj­my. W końcu prze­cież będzie dob­rze.
Po­tem po­pat­rzyła obojętnie w lus­tro, pop­ra­wiła włosy, na twarzy po­jawił się sztuczny uśmiech i wyszła ze swoimi nadzieja­mi jak naj­da­lej od do­mu ciągle jed­nak myśląc o nim."

Marta "Tuśka" Stańczyk

lat 17

178 cm

Młodsza siostra Dominiki, szalona nastolatka. Zawsze dostaje to czego pragnie. Każdy chłopak musi być jej, na każdej imprezie musi być gwiazdeczką. Gra w szkolnym klubie w siatkówkę, uwielbia ten sport. Na mecze chodzi tylko ze względu na przystojnych siatkarzy, którzy łatwo poddają się jej wdziękom. A ona? Po prostu lubi mieć się z kim pokazać.

"Czymże jest życie, jeśli nie sze­regiem nat­chnionych sza­leństw? - Trze­ba tyl­ko umieć je po­pełniać! A pier­wszy wa­runek: nie po­mijać żad­nej spo­sob­ności, bo nie zdarzają się co dzień."

Wojciech "Włodi" Włodarczyk

lat 25

200 cm

Siatkarz, przyjmujący Bełchatowskiego klubu. Każda kobieta musi być jego, zaliczona i odstawiona w kąt. Zależy mu na dobrej zabawie, bez zobowiązań, przygodach, które szybko się kończą.

Jego drugą stroną jest miłość do dzieci, uwielbia spędzać czas w towarzystwie córki swojego najlepszego przyjaciela, Andrzeja.

"W życiu nie możesz mieć wszys­tkiego cze­go chcesz. Pew­ne­go dnia będziesz 

mu­siał podjąć cho­ler­nie trud­ny wybór po­między jed­nym, a dru­gim szczęściem. Po pros­tu. Po­nieważ tych dwóch, całko­wicie różnych, spraw nie będzie dało się w ja­kikol­wiek sposób pogodzić."

Magdalena "Madzik" Jabłońska

lat 24

182 cm

Najlepsza przyjaciółka Dominiki. Znają się od gimnazjum, razem kończyły studia. Nieszczęśliwie zakochana w siatkarzu, który zostawił ją samą, kiedy zaszła w ciążę. Czy da mu jeszcze jedną szansę?

"Miłość jest jedną z naj­trud­niej­szych sztuk te­go świata. Aby wyszli­fować uczu­cie i na­dać mu ideal­ny kształt pot­rze­ba prze­de wszys­tkim wyt­rwałości dającej nam siłę do przez­wy­ciężenia tej naj­większej ba­riery jaką sta­nowi czas."

Karolina "Karolcia" Jabłońska

lat 5

Córeczka Magdy i Andrzeja. Dziewczynka, która nigdy się nie smuci. Na jej twarzy zawsze gości uśmiech, uwielbia spędzać czas w towarzystwie swojej przedszkolanki, Dominiki, oraz przyjaciela taty, Wojtka.

"Człowieka, kto­ry pat­rzy w oczy dziec­ka, uderza prze­de wszys­tkim ich niewin­ność: owa przej­mu­jaca niez­dolność do kłam­stwa, do zakłada­nia mas­ki, czy chęci by­cia kimś in­nym, niż jest."

Andrzej "Endrju" Wrona

lat 27

205 cm

Środkowy Skry Bełchatów. Popełnił kiedyś błąd, którego żałuję po dzień dzisiejszy. Każdego dnia próbuje przekonać Magdę o swoich uczuciach, nie widzi świata poza swoją córeczką i jej matką.

"Miłość przychodzi zu­pełnie późno, bo zu­pełnie późno zaczy­namy pot­ra­fić 

nap­rawdę kochać, dojrzale, bez kłam­stw, zdra­dy, ja­kiego­kol­wiek chamstwa. Kochać."

Matthew "Matt" Anderson

lat 28

208 cm

Były narzeczony Dominiki. Rozstali się, kiedy chłopak wyjechał do Rosji, by grać w Kazaniu. Zdradził ją wtedy. Teraz powraca i chce ją odzyskać. Nie daje o sobie zapomnieć. Czy mu się to uda?

"Cza­sem zdra­da coś kończy…roz­pa­da się jed­ność jak opuszczo­ne szkło. Nie da się poskładać do ku­py zdradzo­nego szczęścia. Nig­dy już nie będzie tak sa­mo, żal po­zos­ta­nie na zaw­sze, jak wbi­ty w ser­ce nóż, a wspom­nienia powrócą przy każdej sprzeczce. Dla­tego trze­ba wy­baczyć i odejść… na zawsze."